آشنایی با ساختار URL با WWW و بدون WWW یعنی چه؟ تفاوت بین WWW و غیر WWW: مزایا و معایب تاثیر WWW روی کوکی ها…
آنچه در این مطلب خواهید خواند
اگه آدرس سایتتون با www باشه یا بدون www هیچ تاثیری تو سئو سایت نداره.
هم www و هم بدون www مزایا و معایب خودشون رو دارند، اما باید بدونید انتخاب هر کدوم چه پیامدهایی واسه سایتتون داره. اگه مراقب نباشید، ممکنه محتوای تکراری تو سایت ایجاد کنید و به سئو سایتتون آسیب برسونید.
تو این مقاله تفاوت های تکنیکال استفاده کردن و نکردن از WWW و همچنین رفع مشکل محتوای تکراری رو بهتون میگیم.
همه وب مستران و یا سئوکاران باید جزئیاتی که ممکنه تو URL به ظاهر ناچیز باشند رو بدونند.
هر کدوم از این جزییات مکان وب سایتتون، همچنین نحوه خزیدن و ایندکس کردن سایت توسط موتورهای جستجو مثل گوگل رو تغییر میده.
در ادامه این جزییات رو با هم بررسی میکنیم.
HTTP مخفف پروتکل انتقال ابرمتن است و مجموعه ای از قوانین و استانداردهایی رو ارائه میده که نحوه انتقال هر گونه اطلاعات رو تو شبکه جهانی وب کنترل میکنه. HTTP قوانین استانداردی برای ارتباط مرورگرها و سرورهای وب ارائه میده.
به بیان دیگه، HTTP پروتکلی هستش که به مرورگرها در برقراری ارتباط بین کلاینت ها و سرورها کمک میکنه.
HTTPS مخفف پروتکل امن انتقال ابر متنها است. این نسخه بسیار پیشرفتهتر و ایمن تر از HTTP محسوب میشه. HTTPS به منظور افزایش امنیت انتقال داده ها رمزگذاری شده است.
همه URL ها یا با http:// و یا با https:// شروع میشن. اگر سایت شما دارای گواهینامه SSL باشه، URL با https:// شروع میشه.
http://parsavesta.com
یا…
https://parsavesta.com
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه HTTP و HTTPS و تفاوت آن ها به مقاله “HTTPS چیست و چرا برای سئو سایت اهمیت دارد؟” مراجعه کنید.
نام دامنه بخش مهمی از اینترنت هستش که به کاربران امکان میده بین وب سایت ها حرکت کنند.
آدرس اینترنتی یا همون نام دامنه لوکیشن یا همون مکان یه وب سایت رو نشون میده. به عنوان مثال، نام دامنه “google.com” به آدرس IP “216.58.216.164” اشاره میکنه.
به طور کلی، به خاطر سپردن یه اسم خیلی آسون تر از به خاطر سپردن چندتا عدده.
یه نام دامنه حداکثر شصت و سه کاراکتر و حداقل یه کاراکتر داره و پس از پروتکل تو URL قرار میگیره، مثل این:
https://parsavesta.com
پیشوند WWW برای کمک به شناسایی آدرس وب استفاده میشه.
اساساً یه ساب دامین یا همون زیر دامنه هستش مثل blog.parsavesta.com برای شناسایی مکان خاص تر.
بیشتر تو وب سایت های بزرگ استفاده میشه. با این حال، بر خلاف زیر دامنه های قدیمی، این روزها نیازی به اضافه کردن پیشوند WWW نیست مگر اینکه دلیل خاصی برای این کار داشته باشید.
تو URL، پیشوند www قبل از نام دامنه قرار می گیره:
https://www.parsavesta.com
بعضی از وب سایت ها پیشوند www رو تو نام دامنه خودشون دارند و بعضی ها ندارند.
این دامنه www داره:
https://www.parsavesta.com
و این نداره:
https://parsavesta.com
پیشوند WWW مخفف World Wide Web به معنی شبکه جهانی وب هستش و قبلنا وب سایت هایی رو تعیین میکرد که به صورت آنلاین قابل دسترس بودند.
تو بیشترِ تاریخچهی اینترنت، اکثر وب سایت ها از پیشوند www استفاده می کردند. اما امروزه پیشوند www بیشتر به عنوان یه زیر دامنه در نظر گرفته میشه، پس اون هایی که میخوان URL کوتاه تری داشته باشند میتونند انتخاب کنند که WWW حذف بشه.
تفاوت بین دامنههای www و بدون www احتمالا در آینده وجود نخواهد داشت، اما در حال حاضر این دو تا در تجربه کاربر و مسائل تکنیکال با هم متفاوت هستند.
اولا باید بدونید که URL با WWW از نظر تکنیکال مکانِ کاملاً متفاوتی با URL بدون WWW داره.
مثلا: اگه آدرس https://www.parsavesta.com رو وارد کنید مکانی که شما رو میبره خیلی با https://parsavesta.com فرق میکنه.
واسه همین هر کدوم رو که انتخاب کردید باید سر حرفتون بمونید و از ریدایرکت و تگ کنونیکال استفاده کنید تا محتواتون تکراری نشه. در ادامه بیشتر در مورد این موضوع توضیح میدیم.
کوکی ها یه زمانی جزء اصلیِ اینترنت بودند، چه با www و چه بدون www عملکردشون تقریبا یکسانه؛ به جز یه مورد خاص.
وبسایتهایی که از www استفاده میکنند، انتقال کوکیها را در بسیاری از زیر دامنهها محدود میکنند.
پس اگه وب سایت شما از چند تا زیردامنه مثلا:
login.parsavesta.com
app.parsavesta.com
help.parsavesta.com
استفاده میکنه و میخواید که کوکی ها تو هر زیر دامنه متمایز باشند، بهتره از www استفاده کنید.
اگه میخواید برای سایتتون CDN یا همون شبکه توزیع محتوا داشته باشید، باید بدونید که این کار با دامنه هایی که www دارند آسون تره.
اگه WWW نداشته باشید بعضی از شرکت ها اصلا بهتون CDN نمیدن. اما این موضوع داره کمتر میشه.
استفاده از دامنههای بدون www برای کاربران راحتتره.
آدرس وب سایت ها اغلب توسط کاربران اینترنتی بدون www تایپ میشه. این یعنی اینکه هنگام استفاده از URL های بدون www برای سایت هایی که ترافیک مستقیم دارند، ریدایرکت های کمتری رخ میده.
باید توجه داشته باشید که کاربران کم و بیش “www” رو نادیده می گیرند.
مرورگرهای مدرن قسمت www رو از وب سایت ها تو نوار جستجو پنهان می کنند، تا URLها ظاهر تمیزتر و قشنگتری داشته باشند.
مرورگر WWW رو از URL حذف نمیکنه، بلکه فقط نشونش نمیده مگه اینکه کاربر برای ویرایش یا تغییر URL روی نوار جستجو کلیک کنه.
آیا پنهان کردن WWW نشونه اینه که در آینده کلا قراره حذف بشه؟
شاید—اما در حال حاضر، مرورگرها میخوان که کارها تا حد امکان برای کاربران اینترنت ساده بشه.
مرورگرها پیشوند www رو نشون نمیدن چونکه هیچ تفاوت فنی بین نمایش یا عدم نمایش اون وجود نداره.
پلتفرمهای ساخت وبسایت، مثل وردپرس، به ما امکان میده نسخه www یا بدون www وبسایت خود را مشاهده و تغییر بدیم.
این گزینه یه مزیت عالی برای وردپرس محسوب میشه، اما بدیش اینه که مسئولیت تصمیم گیری رو بر عهده ما میذاره. مطمئنا این حس رو تجربه کردید که نمیخواید تصمیمی بگیرید و دوست داشتید یکی دیگه به جاتون تصمیم بگیره. مثلا، برید رستوران و بین پیتزا و همبرگر نمیدونید کدوم رو باید انتخاب کنید. این قضیه هم دقیقا همنجوریه.
✖ هشدار: قبل از بررسی یا تغییر هر چیزی بدونید که توصیه نمیکنم وب سایتی که قبلا تاسیس شده رو چه با WWW باشه چه بدون WWW تغییر بدید. هر چیزی که هنگام ساختن وب سایت انتخاب شده (و زمانی که توسط موتورهای جستجو ایندکس شده) کارآمد خواهد بود. فقط در صورتی این مورد رو تو وب سایت های معتبر تغییر بدید که از کاری که انجام میدید مطمئن باشید و دقیقا میدونید که تاثیرش روی ایندکس شدن سایتتون توسط موتورهای جستجو چیه.
اگه میخواید چک کنید که سایتتون با WWW هستش یا بدون WWW. برید تو پیشخوان وردپرس، تنظیمات > عمومی.
تو قسمت نشانی وردپرس و نشانی سایت میتونید آدرس سایتتون رو ببینید.
اولا که هر دوتاشون باید یکی باشند و ثانیا باید همون دامنه ای باشند که برای سایتتون خریدید.
اگر میخواید تغییراتی ایجاد کنید و در مورد کاری که انجام میدید مطمئن نیستید، بهتره برای با تیم پشتیبانی شرکت هاستینگ خودتون تماس بگیرید.
موتورهای جستجو نه براشون مهمه که سایت شما WWW داره یا نداره، نه این موضوع رو به عنوان عاملی برای رتبه بندی در نظر میگیرند.
بنابراین تو سئو، اصلا مهم نیست که کدوم رو انتخاب میکنید. چیزی که مهمه پیکربندی مناسب هر کدوم از اون هاست – هرگز واسه هر دو تا، سایتتون رو پیکربندی نکنید. پیکربندی اشتباه www یا بدون www میتونه منجر به جریمه سئو بشه. در ادامه این جریمه رو براتون توضیح میدم.
داشتن هر دو نسخه www و بدون www از یه صفحه یا پست یعنی محتوای تکراری. گوگل هم که از محتوای تکراری بدش میاد پس سایتتون رو جریمه میکنه.
محتوای تکراری یعنی اینکه دو تا صفحه از سایت شما محتوای دقیقا عین هم یا شبیه به هم داشته باشند. درسته که تو هر سایتی بعضی از محتواها شبیه هم هستند، اما اگه هم نسخه www هم نسخه بدون www از سایتتون داشته باشید، از هر صفحه و پست دو تا درست میشه. مثل اینکه یه کپی از سایتتون دارید – یکی تو www.paravesta.com و یکی تو parsavesta.com.
حالا اگه هم نسخه HTTP داشته باشید و هم HTTPS دیگه قضیه خیلی پیچیده میشه.
ممکنه به ظاهر مشکل بزرگی به نظر نرسه اما واسه سئو سایت خیلی خیلی بده.
داشتن دو نسخه از وب سایت باعث سردرگمی موتورهای جستجو میشه. موتورهای جستجو برخی از صفحات شما رو با دامنه www و برخی دیگه رو تو دامنه بدون www ایندکس می کنند.
مسلما نمیخواید که اعتبار دامنه شما بین این دو تا نسخه تقسیم بشه. اینجوری نه تنها گوگل برای ایندکس کردن و رتبه بندی سایتتون سردرگم میشه، بلکه ممکنه هر دو نسخه رو جریمه کنه و کلا رتبه سایتتون رو بیاره پایین.
اگه سایتتون هر دو تا نسخه رو داره، باید ریدایرکت ۳۰۱ انجام بدید، یعنی که باید نسخهای که نمیخواید رو ریدایرکت کنید به نسخه ای که میخواید داشته باشید.
برای آشنایی با ریدایرکت ۳۰۱ و نحوه انجامش به مقاله “ریدایرکت چیست” مراجعه کنید.
خیلی از شرکت های هاستینگ برای دامنههای بدون WWW، بهطور پیشفرض به نسخه WWW ریدایرکت میکنند تا مشکلی پیش نیاد. اگه ریدایرکت نکردند، با یه افزونه میتونید به راحتی این کار رو انجام بدید.
URL کنونیکال به موتورهای جستجو میگه که بین دو URL متفاوت با محتوای یکسان کدوم رو اولویت قرار بدن. همونطوری که گفتیم، وقتی چندین نسخه از یه صفحه وب داشته باشید، گوگل گیج میشه چون نمیدونه که کدوم نسخه رو ایندکس کنه و به کاربران نشون بده. این موضوع واسه سئو سایتتون بده.
URL کنونیکال به موتورهای جستجو میگه کدوم نسخه از صفحه رو میخواید ایندکس کنید. پس خزنده ها سایتتون رو بهتر میخزند و از مشکلات محتوای تکراری جلوگیری میشه.
URL کنونیکال رو میتونید با افزونه یوست خیلی راحت تنظیم کنید.
Yoast SEO افزونه ای هستش که به شما کمک میکنه وب سایتتون رو برای موتورهای جستجو بهینه کنید. به شخصه پیشنهاد میکنم این افزونه رو حتما روی سایت وردپرسی خودتون داشته باشید.
تو هر صفحه یا پست وب سایت، به بخش Yoast SEO بروید. تو بخش «پیشرفته»، فیلدی برای افزودن URL کنونیکال وجود داره. URLی که تو این قسمت وارد میکنید رو موتورهای جستجو نسبت به اون صفحه ترجیح میدن.
Yoast تنها افزونه ای نیست که این کار رو براتون انجام میده، با افزونه های دیگه هم مثل رنک مث میشه URL کنونیکال رو اضافه کرد.
توجه داشته باشید که تگ کنونیکال آخرین سنگر دفاعی شماست. تگ های Canonical همچنین برای همه محتواهای تکراری سایت حتی اگه نسخه های با www و بدون www هم نباشند مفیده.
برای آشنایی بیشتر با تگ کنونیکال به مقاله “تگ کنونیکال چیست و چگونه تگ Canonical را در وردپرس اضافه کنیم؟” مراجعه کنید.
اگر فکر می کنید سایتتون بیشتر از یه نسخه داره:
همانطور که متوجه شدیم، این موضوع از نظر سئو هیچ تفاوتی ایجاد نمیکنه و بر سئو سایت شما تأثیری نخواهد گذاشت. استفاده از نشانی اینترنتی www فقط تو چند تا زمینه تکنیکال برتری داره. نکته اصلی اینه که رو تصمیمتون بمونید. وقتی www یا بدون www رو انتخاب کردید، بهش پایبند باشید. روش هایی که بالا گفتم رو دنبال کنید و زمانتون رو برای تمرکز روی جنبه های دیگه سئو بذارید.
امیدوارم این مقاله به شما در انتخاب یبن با WWW یا بدون WWW کمک کرده باشه و بیشترین بهره رو از اون برده باشید. اگر سؤالی دارید، تو بخش نظرات با ما مطرح کنید. همچنین در صورت داشتن هرگونه سوال میتونید با تیم پشتیبانی ما در ارتباط باشید.